ปอย หลังเขา เรื่อง ไฮกวยบรู : หมู่บ้านหลังเขา ตอน 11 ยาเสพติด (เรื่องสั้น)

                                         11

                            ยาเสพติด

ในหมู่บ้านที่อยู่หลังเขา ห่างไกลความเจริญแห่งนี้ได้กลายเป็นแหล่งยาเสพติด เพราะหน่วยงานที่รับผิดชอบบกพร่องต่อหน้าที่จึงทำให้ยาเสพติดระบาดหนักมาก เด็กอายุสิบขวบก็เสพยาเป็นแล้ว ฉันต้องทนเห็นภาพเด็กตัวเล็กๆนั่งจับกลุ่มมั่วสุมกัน 

“เปะวีนไฮอะแนนแปะมืนแต่กวยแต๊ดอะเฮาเลอ”     

(แม่ทำไมหมู่บ้านเราเด็กๆติดยากันเยอะจัง)         

“กะอะหยาเตอโกบอะไร ละกะเตอมืนกวย ซนหมิดเดกอน”

(เพราะตำตรวจไม่เขามาจับไงลูก เขาเห็นว่าหมู่บ้านเรากันดารไงล่ะ เลยไม่มาสนใจใยดีคนในหมู่บ้าน)

ด้วยเหตุที่ไม่มีหน่วยงานเข้ามาสอดส้องดูแลจึงทำให้ชาวบ้านต้องพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำหมู่บ้านคือ ปู่ตา เป็นสถานที่ ที่ชาวบ้านให้การเคารพนับถือมาก ชาวบ้านพาลูกหลานที่ติดยาเสพติดไปดื่มน้ำสาบานต่อหน้าปู่ตาว่าจะเลิกยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด แรกๆวัยรุ่นในหมู่บ้านก็ต่างพากันกลัวและพยายามเลิกยาเสพติด แต่มีผู้ใหญ่คอยเสี้ยมว่าอย่าไปเชื่อสิ่งศักดิ์ที่เรามองไม่เห็นดูเขาเป็นตัวอย่างนี้ เคยสาบานว่าจะเลิกแต่เขาก็ไม่เลิกไม่เห็นจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเขาเลย

“มัยๆ อายจอนอะเติงไปสิงสักสิดเตอมืนลึ อันเคยสาบานแตอันเตอกะจี๊ด ไฮกะเตอตองเชือ”   

    (พวกมึงพี่จอนบอกว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่มีจริง พี่เขาเคยสาบานแต่ก็ไม่เห็นจะเกิดอะไรกับพี่เขาเลย)  

“ลึบ่ สั่นไฮกะเตอเกาะสั่น ตะอะเฮาสะเทียสะ” (จริงหรอมึง งั้นเราก็ไม่เห็นจะต้องกลัวเลย เสพยาต่อดีกว่าสนุกดี)

แมน ชักชวนเพื่อนๆให้กลับไปเสพยาเหมือนแต่ก่อน

ยาเสพติดก็ได้กลับมาระบาดในหมู่บ้านอีกครั้ง ไม่นานนักกลุ่มวัยรุ่นที่เสพยาและเคยดื่มน้ำสาบานต่อหน้าปู่ตาก็ประสบอุบัติเหตุกันทีละคนสองคนวัยรุ่นเสียชีวิตจากอุบัติเหตุเป็นจำนวนมาก ด้วยเหตุการณ์ดังกล่าววัยรุ่นในหมู่บ้านจึงเชื่อว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้นมีจริง และเลิกยุ่งเกี่ยวกับยาเสพตลอดไป