ปอย หลังเขา เรื่อง ไฮกวยบรู : หมู่บ้านหลังเขา ตอน 3 ในน้ำมีปลา (เรื่องสั้น)

3

ในน้ำมีปลา

เอก อี เอ้ก  เสียงไก่ขันยามรุ่งเช้าพร้อมกับแสงไฟสลัวๆที่ส่องมายังห้องนอนของฉัน ฉันรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงคนกำลังคุยกัน ใช่แล้วเป็นเสียงพ่อกับแม่ของฉันนั้นเอง

“แม่เตรียมของให้พ่อเสร็จยัง” พ่อพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“เสร็จแล้วจ๊ะพ่อ” แม่เอยด้วยน้ำเสียงอันอ่อนหวานๆพร้อมกับส่งรอยยิ้มที่อบอุ่น

“พ่อไปก่อนนะ” พ่อพูดพร้อมกับเดินออกจากประตูไป

“ให้ไดปลาเยอะๆ นะพ่อ” แม่ตะโกนบอกพ่อที่กำลังเดินไป

พอสิ้นเสียงของพ่อกับแม่แล้วฉันจึงได้ค่อยๆลุกออกจากที่นอน หยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินไปยังห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวทันใดนั้นเสียงของ ผู้หญิงผู้เป็นแม่ก็ดังขึ้น

“นิดา อาบน้ำเสร็จยังลูก” แม่ถามด้วยความสงสัย

“ใกล้จะเสร็จแล้วจ๊ะแม่” นิดาตอบแม่ด้วยน้ำเสียงระริกระรี้

"อาบนำเสร็จมาช่วยแม่ทำกับข้าวน่ะ” แม่พูดด้วยน้ำเสียงเร่งรีบ

“จ้าแม่” นิดาขานรับเบาๆ

ภาพของแม่ลูกที่ช่วยกันทำกับข้าว ด้วยบรรยากาศที่อบอุ่นโดยมีนิดาเป็นลูกมือในการหั่นผักและเตรียมเครื่องปรุงสำหรับประกอบอาหารให้แม่ ผ่านไปครู่ใหญ่อาหารที่นิดาและแม่ช่วยกันทำก็เสร็จเรียบร้อย นิดากับแม่นั่งคุยกันใต้ต้นลำไยระหว่างที่รอพ่อกลับมาจากการหาปลา ด้วยความเป็นเด็กขี้สงสัยนิดาจึงพูดกับแม่ว่า

“ทำไมพ่อต้องตื่นแต่เช้าทุกวันไปหาปลาด้วยละแม่” นิดาทำหน้าสงสัย

“ถ้าพ่อไม่ตื่นออกไปหาปลาแต่เช้าเราก็จะไม่มีปลามาทำอาหารนะลูก เพราะหมู่บ้านเราอยู่หลังเขาห่างไกลความเจริญ ค่าครองชีพก็สูงจึงทำให้ชาวบ้านต้องใช้ชีวิตอย่างพอเพียง โดยการนำปลาที่หามาได้มาประกอบอาหาร” แม่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพร้อมกับลูบหัวนิดาเบาๆ

ซา ซา ซา สายฝนตกลงมากระทบกับหลังคาบ้านของฉันในเวลากลางดึก ทำให้ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมา ทันใดนั้นฉันได้ยินเสียงพ่อกับแม่คุยกัน

“แม่วันนี้ฝนตกหนัก ออกไปหาปลาคงจะได้เยอะ”  พ่อพูดกับแม่อย่างนุ่มนวล

“ใช่แล้วพ่อ ปลาคงเยอะแน่ๆ” แม่เออออไปกับพ่อ แล้วพ่อกับแม่ก็พากันเตรียมของสำหรับออกไปหาปลาคราวนี้พ่อไม่ได้ไปแค่คนเดียว แต่มีแม่ไปด้วยเขาคงคิดว่าฉันหลับอยู่ ฉันไม่ได้พูดอะไรกับพ่อแม่ฉันยังคงอยู่บนที่นอนเหมือนเดิมฉันไม่รู้ว่าตัวเองเผลอหลับไปตอนไหน ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เช้าแล้วฉันรู้จากที่นอนแล้วเดินออกมาอย่างครัวฉันพบกับสิ่งมีชีวิตจำนวนมากในกะละมัง มันกับปลานั่นเองฉันมองไปเห็นแม่กำลังนั่งถอดเกล็ดปลาอย่างขะมักเขม้น ฉันจึงเดินเข้าไปนั่งข้างๆแล้วถามแม่ว่า

“แม่จะเอาปลาไปทำอะไรคะ ปลาเยอะแยะขนาดนี้” นิดาทำหน้าตาสงสัย”
“แม่จะเอามาทำแลาร้าจ๊ะ” แม่พูดพร้อมกับยิ้มหวานๆให้นิดา               
           นอกจากชาวบ้านจะนำปลามาประกอบอาหารแล้วชาวบ้านยังนำปลามา แปรรูปเป็นปลาร้าเพื่อนำมาปรุงรสอาหารและแล้วปลาสูตรเด็ดก็ได้กำเนิดขึ้นนะหมู่บ้านหลังเขาแห่งนี้โดยภูมิปัญญาชาวบ้าน รวมกลุ่มกันเป็นมาคมแปรรูปน้ำปลาร้าภายใต้แบรนด์ไทโส้อินเตอร์ ชาวบ้านช่วยกันประชาสัมพันธ์ สินค้าจนทำให้ปลาร้าแบรนด์ไทโส้อินเตอร์ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากชาวบ้านผลิตแทบไม่ทันเพราะส่งในประเทศไม่พอยังต้องส่งออกนอกประเทศอีกด้วย

ปอย หลังเขา